Nog wat bergen; je krijgt er niet genoeg van

Na de mooie route van gisteren besluiten we om er toch nog maar een rondje aan toe te voegen.
De Spretsjiet leidt ons hier naar toe.
Opnieuw smalle routes met sterke stijgingen en dalingen. En geen centje spijt.
Maar gelukkig ook weinig verkeer.
En dat geeft de natuur ruim baan.


Des te leuker als we de gemsen (of zijn het gemzen) zien oversteken en zich lekker laten bekijken.


Daarna gaan we langzaam weer naar de kust, de drukte. Maar ja, dat is ook Spanje.
We blijven steken in Almayate.
En over het weer hebben we het niet meer. Perfect !

Mooie Andalusische witte dorpjes flankeren de bergen.

Jammer dat de lucht in de dalen is vergeven door rook van snoeihoutvuur.

Veel kronkelen is het parool

Maar ook de lunch in de schaduw is in trek

In Spanje zie je vaak de stier op de bergrug;
wij zagen de variant in de vorm van een gems

Hoe nietig is de eenzame camper

Klaar voor de avondrust

Sierra Nevada onder de sneeuwgrens

Na een paar stadsdagen hebben we behoefte aan wat meer natuur en minder mensen.
Dat laatste valt wat tegen, want er rijdt op deze kkleine weggetjes nog wel veel verkeer.
Maar de natuur en de uitzichten zijn ook prima.

Af en toe is de hoeveelheid wegbreedte niet eerlijk verdeeld. maar met wat millimeterwerk komen we er toch.



Met de lunch arriveren we in een allerschattigst dorpje.  (Pampaneira)
We kopen een paar kilo aardbeien en . . .
de lunch zelf was een ware openbaring: geweldig.
Aan de overkant worden alle echte en vermeende pijntjes weggemasseerd.
Ze zeggen dat het heerlijk was. Ik weet het niet.

Granada Semana Santa

We zijn nog een extra dagje in Granada gebleven. Vandaag is de Semana Santa begonnen en in deze heilige week is het alle dagen groot feest.
Met z'n tienduizenden kijken we naar de processies door de stad. "Kijken" voor zover de dikke rijen mensen niet al te veel zicht ontnemen.
Geweldig wat een sfeer in de stad.

Hieronder wat sfeerbeelden van de processies. Een klein filmpje van zo'n voorstelling vind je hierboven.

elke voorstelling wordt begeleid door mensen met een dracht die aan andere clans doet denken.
Hier zijn het blauwe kostuums, maar ze zijn er in alle kleuren.

En als je dan staat te fotograferen recht onder de dakrand dan wil er wel eens een duif op het knopje drukken.

Op verschillende plaatsen staan de draagploegen klaar om verse kracht te leveren.

Granada (2)

Vandaag weer naar Granada. In het centrum treffen we deze draaimolen aan die ik u niet wil onthouden. De paarden zijn gemaakt van oude autobanden en de aandrijving gebeurt door de uitbater die op een fiets de molen laat draaien. Erg leuk.

Natuurlijk staat ook het Alhambra op het programma. Dit eeuwenoud paleis met z'n vele oud-moorse kunstschatten is een geliefd object om te bezoeken.
En in de komende week (semana santa) kom je al helemaal niet aan kaarten. Dus mochten we vanmiddag om 16h30 het paleis betreden.
En het was echt de moeite waard. We hebben genoten van al dat moois. Gewoon een paar plaatjes hieronder als souvenir.

Granada (1)

Hier blijven we even staan om in alle rust een aantal zaken te bekijken en van wat rust te genieten onder de lang gekoesterde Spaanse zon.
Vandaag hebben we door de stad gedoold, wat Internet lijntjes gekocht en heerlijk gegeten op een terrasje onder de zon.
Het is wel moeilijk om je doel te vinden in Granada. Er staat nergens iets aangegeven en zelfs de Tourist Information hebben ze verstopt.
Ook valt het op dat hier eigenlijk niemand een woord Engels spreekt. Dit in tegenstelling tot de kuststreek. Maar we zijn weer thuis gekomen.

Het plaatje hiernaast is van de grote kathedraal, die eerder een moskee was. In ieder geval een enorm en pompeus bouwwerk.

links de islamitische wijk en rechtsboven de Alhambra

In de islamitische wijk vind je deze smalle straatjes
 met een souk-achtige opbouw van oosterse winkeltjes.

door de sneeuw naar Granada

Het route-verleg deze morgen was niet eenvoudig. Waar we aan de ene kant een mooie route over de bergen voor ogen hadden, was er anderzijds enige huivering voor al te smalle Spaanse bergweggetjes.
Het probleem werd opgelost door een andere wegenkaart er bij te halen, waardoor de witte weggetjes geel kleurden en daarmee breder leken (?!?).
Het parkeerterrein van de camperplaats bleek echter achteraf eerder te smal te zijn dan de bergweggetjes.
We hebben de bestemming Granada wat naar voren gehaald, want de volgende (heilige) week is niet alles te bezichtigen.
Met de hoop in de wielen dat het klimaat vanaf vandaag zou verbeteren vertrekken we naar het achterland van Almeria. In de verte gloren de witbesneeuwde toppen, die de afgelopen dagen hun verse laag hebben gekregen. Niets wijst er nog op dat we binnen het uur ook aan de wintersport zouden geraken.
De weggetjes leiden echter tot 2040 m. hoogte, dus is er geen ontkomen aan.
Wel erg mooi en gelukkig hadden we de sneeuwkettingen niet nodig.
Op de top van de pas lag er voldoende sneeuw voor de nodige sneeuwpoppen, die ook werden gemaakt. Temperatuur -2,5 grC.

Gelukkig rijden we na enige tijd op droog wegdek Granada binnen en worden geconfronteerd met andere (stadse) ervaringen. Het is vreselijk druk als we dwars door de binnenstad van de ene naar de andere kant moeten toeren. Het is veel stilstaan.
We verblijven op camping La Reina in La Zubia. We hebben het gehaald, zodat de wasvrouwtjes hier hun ding kunnen doen.

regen en wind

De titel verraadt 2 belangrijke spelers.
Vanmorgen spetterde het behoorlijk.
Zo behoorlijk dat vele wegen werden omgetoverd in iets dat Spanje normaal niet kent: rivieren met snel stromend water.
De camperplaats werd al snel voorzien van een modderlaag.


Reden temeer om het streepje blauw aan de horizon te zoeken.


We trekken de bergen in en komen toevallig uit bij de thermaalbaden van Sierra Alhamilla.
Het water van 58 grC stroomt uit de bergen. Heerlijk bij deze temperaturen.

Een mooie rit volgt met prachtige landschappen.
De bergen zijn van een zacht gesteente dat zich gemakkelijk laat eroderen, hetgeen leidt tot mooie formaties.

We strijken uiteindelijk neer op een schitterende officiele camperplaats in Canjayar.

Cartagena en San José

Alvorens richting Cartagena te gaan rijden we de landtong van La Manga op. Een nauwe (200 à 300 meter brede) en een 17 km lange weg voeren ons door een urbanisatie van flats en villas met meerendeels gesloten luiken naar het einde waar ook niets valt te beleven. Heel bijzonder, maar je moet het meemaken.


Laat ik eerst mijn opmerking over Helga van Leur terugnemen. Haar invloed is te sterk gebleken.
Reeds gisteren, toen we Cartagena wilden bezoeken, werden we getrakteerd op regen. Dan vergaat alle lust op een ferme stadwandeling. Zelfs de aangeschafte paraplu begon door te lekken.
En al helemaal als blijkt dat op maandag de belangrijkste "points of interest" gesloten blijken. Het Romeinese theater en het kasteel waren gesloten.
Dan maar weer snel met de bus naar de camperplaats.

Vandaag, in de regen, hebben we een flinke tocht voor de boeg. Via een paar kustroutes en 492 snelheiddrempels rijden we door de zwarte bergen naar San José.
Het natuurpark bestaat vooralsnog uit grote lappen plastic, deels in kennelijke staat, deels ter bescherming van alle tomaten.



In San José waren we het drempelgedrag goed zat en hebben onze troost gevonden in een eenvoudige maaltijd op een koud terrasje. Vandaag lag de minimum temperatuur op 9 grC. (Spanje ??)
Maar de vooruitzichten zijn prima en daar houden we ons maar aan vast. Eens zal de korte broek er toch aankomen?

Richting Cartagena, bij de Faro.

Alweer van dat prachtige weer, terwijl Helga van Leur aan iedereen vertelt dat het in Spanje aan de kust regent. Weervrouwen zouden ze moeten afschaffen.

Vandaag een klein tochtje, lekker rustig aan, in de richting van Cartagena. We blijven steken bij Cabo de Palos. Onder de hoge vuurtoren vinden we een krap plaatsje om rustig te overnachten.
De middagwandeling laat ons zien hoe mooi de kust hier is.

En als de trommelende jongelui zijn vertrokken van de parkeerplaats is alles aanwezig voor een goede nachtrust.

Benidorm, Allicante, Marina

Het weerbericht is gelukkig helemaal niet te vertrouwen!
En dus schijnt de zon, is het lekker warm en hebben we er zin an.
Tijd om eerst de camper even uitwendig te ontdoen van het opgespoten zout en zand van de laatste dagen, dan de inwendig alle tanks te legen en te vullen en dan afscheid te nemen van Albir.

We rijden door Benidorm op zoek naar de bastards. Zonder ze te vinden rijden we tussen de hoogbouw door richting Allicante.

Daar aangekomen hebben we maar één probleem: waar laten we de camper. Als we een stukje bouwgrond hebben gevonden vinden we het wel veiliger om om de beurt het kasteel van Sant Barbara te bezoeken. Enige controle van de campers lijkt ons wat beter, gezien het vele stuk geslagen autoglas op de grond.

We bezoeken het kasteel door eerst met een lift op hoogte te zijn gebracht. Dit kasteel geeft vervolgens een schitterend uitzicht op Allicante en omgeving. Erg mooi.


sMiddags rijden we door naar Marina, waar Rob en Nelleke op Camping Marina staan. We krijgen een rondleiding. Wat een ongelooflijk luxe camping. Alle luxe is er te vinden.
Het was in ieder geval erg gezellig om elkaar weer eens te spreken en de ervaringen van de afgelopen jaren uit te wisselen.

bekend terrein

De golven slaan over de boulevard heen en maakt alles (zout) nat.

Spanje zoals het niet is bedoeld. Regen, storm, onweer, koude: in deze 4 woorden is het klimaat van de laatste week en de komende dagen samen te vatten.
We zullen het er mee moeten doen. Gelukkig dat het dak op ons nieuwe huis zit voor het geval dit weer noordwaarts trekt.










We zijn neergestreken in Albir en genieten van alle hollandse en belgische waar. Natuurlijk moet ook een harinkje eraan geloven.

In de smalle straatjes van oud Altea voel je de wind niet zo.

Verder vallen er nog wat verjaardagen te vieren en zoeken we de warmte binnen op.


Een bezoekje aan de hooggelegen oude stad Altea blijft onder alle omstandigheden de moeite waard.




Morgen gaan we weer wat zuidelijker.